Gördüm ki kainattaki tek özneyi algılamayan, okyanusu idrak edemeyen, sonsuz damlalara odaklanarak, bu özneler arasında bir karış derenin girdabında boğulup gidiyor. Hayalini yaşadığını fark edemeyen ve hayallerine kürtaj yaptırmış olanlar ise başka öznelerin hayallerini kopyala-yapıştır yapıyor. Foton kuşağını beline dolayanlar ise tek öznenin filmini seyrediyor, elektron gibi seyahat ediyor.
Cesaret ve kararlılık gerekiyor, vücut ülkesindeki değerlerden ayrılabilmek, hepsini ateşe verip gemileri yakabilmek, çelik duvarları bombalayabilmek için çok ciddi bir cesaret gerekiyor. Böyle bir savaştan gazi olarak kurtulabilenlerin yaralarına ise gülün kokusu merhem oluyor. Gülü koklayabilmek için, kararlılık ve cesaretle dikenlerden geçenlerin ülkesindeki hasarı, ancak aynı savaşı vermis ve o yollardan geçmiş olanlar görebiliyor.
Gülü koklayamayan ve dikenlere takılanlar, konfor alanını bozmamak adına cesaret edemeyenlerin ise bilginin ukalılık girdabı başlarını döndürüyor. Savaştan başarıyla kurtulmaya güç yettiren gazilerin hayatları artık hafızasındaki hatıralar müzesinde yaşayan ve bir türlü o müzeden çıkamayanlar gibi devam etmiyor, sanki beyin lavmanı yapılmış gibi müzedeki yaşantılarının tüm izleri dahi siliniyor. Bu savaşta yıkılan konstrüksiyonlarda gözlemlenen ise, dışardaki hapishaneden değil, kafasındaki hapishaneden azat edemeyişleri kendilerini.
Nötron gibi nötr kalıp, elektron gibi seyahat edebilenler ancak tek öznenin hayali olduğunu yaşayan ve tüm düşlerden sıyrıldıktan sonra hayallerine kürtaj yaptırmayıp, imgeleri istediği gibi oluşturanların savaş ganimetlerinden bazıları.
Kendi elleriyle vücut ülkesini ateşe verebilmek büyük cesaret istiyordu ki bu cesareti tetikleyen, esaretin büyük korkusu oluyor. Esaretin ne demek olduğunu gerçekten kavramış ve yaşadığı beden ülkesinin şartlarına tabii olmanın ne anlama geldiğini idrak etmiş olanın, cesaret etmeme gibi bir lüksü ve seçeneği kalmıyor. Bu esareti ve sonuçlarını tam anlamıyla idrak edemeyen yapıya ise cehalet deniliyor. Her ne kadar başlangıçta cesaretin C’ si ile cehaletin C’si aynı başlasa da, devamı apayrı sonuçları yaşatıyor.
Geri dönüşü olmayan, esaret kapıyı çalmadan bir an önce cesaret edebilenlerden olmak umuduyla.
Nükhet Kalmuk
