Bazen Ağlayan Yüreğindir, Gözlerin Değil

Yalnızlığı,  yalnızlıkla paylaşmak ağır geliverir birden, gözleri kadar görenlerin sığlıkları dayanılmaz oluverir. Ruhunu anlamayanların, elbette lisanı anlamayışları, acıtır içini.

Elini tutan bir çift elin, yüreğine dokunamayışı, yalnızlığını daha  bir derin hatırlatır. Herşeyi bünyesine alıp, herşeyi affedebilen yüreğinin enginliğini bile kaldıramadığın an’lar olur.

Bazen ağlayan sadece yüreğindir, gözlerin değil…

Çeşit çeşit, renk … Devamını Oku…

Paylaş