İnsanlar var;
Tek kalbi olan,
o tek kalbi ile büyük aşklar yaşayan,
aşklarıyla fırtınalar koparıp,
dünyaları yerinden oynatan!
İnsanlar var;
tek kalbi ile başka kalpleri özleyen,
onlara şarkılar besteleyen,
edebiyat dünyasına kelebekler uçuran,
ayakları yerden kesilircesine havalanan…
Bu vücudun ise her bir hücresi kalp!
Var sen düşün,
her hücresi kalp olan tek ve sonsuz vücudu;
her atışın senfoni oluşunu,
alev alev yanışın, güneş;
heyecandan hızlanmasının, deprem;
hüzünlenip, kabarmasının kasırga zannedilişini…?!
Tek kalpliler birilerine duydukları aşktan yanarken;
her hücresi kalp olan vücud, yandığını bile artık bilmezken;
Siz, sesi kesilenin neden sustuğunu nerden bileceksiniz?
Nükhet Kalmuk
